Dunedin en Elm excursie

29 december
Dunedin
Lekker uitgeslapen, het hotel ligt op een heel andere plaats dan in de NZse Alpen, behoorlijk veel verkeer hier! We lopen naar het centrum van Dunedin. Eerst een kop koffie, daar kun je gerust 20 minuten op moeten wachten, iedere order wordt op volgorde helemaal afgewerkt, maar we hebben de tijd. We slenteren wat door de stad en maken wat impressie foto's. Het heeft een bijzonder mooi stationsgebouw. Overal zie je Mac, of Mc in de naam en ook dat verraadt de Schotse invloed op de stad. Onderweg terug naar het centrum komen we langs een aparte kerk, de First Church van de presbyterians van of Otago. De binnenring van de stad is opgebouwd in 2 octagonalen. Hier staat ook de grote Anglicaanse kerk, de St Paul's, is van binnen niet indrukwekkend. Op het pleintje, waar John gisteren nog foto's heeft staan maken wordt nu een podium opgebouwd, waarschijnlijk voor het oud- en nieuwjaarsgebeuren. Op tijd op de kamer terug voor de excursie, brood en drinken moeten we meenemen want het duurt tot 10 uur. We rijden naar het uiterste puntje van het schiereiland Otago. Daar gaan we de albatrossen zien, ze hebben een spanwijdte van 3,30 meter! Het is echt meesterlijk om deze vogels te zien glijden op de wind, ze kunnen niet met hun vleugels slaan. We mogen hier gelukkig lang blijven zodat iedereen toch wel 1 foto van zo'n albatros kan schieten, ze gaan als een speer aan je voorbij. Daarna gaan we over een smal gravelweggetje nog hoger. Dit is echt uniek want de organisatie is de enige die gebruik mag maken van het priveland van een boer, hier kom je als particulier dus echt niet. De groep wordt gedeeld, wij gaan met Shawn, een zeer ervaren Kikwi met zeer scherpe ogen naar de geeloogpinguins kijken, en als het lukt de zeeleeuwen. Maar die kans wordt zeer klein geschat. En komen we eindelijk op het strand, een ware overwinning op mijzelf, komt daar warempel een zeeleeuw het strand opschuiven, hij, het is een jong mannetje, is waarschijnlijk op zoek naar een vrouwtje. Hij komt zo een meter of 3 van ons vandaan liggen en rolt zich om en om in het zand. Geweldig! We lopen verder en zien een pinguïn het strand op komen. We klimmen weer omhoog om bij een uitkijkpost te belanden. Vlakbij is een nest met 1 kuiken een ouder zit erbij maar het kuiken slaapt. De rest van de groep gaat nog hoger kijken maar ik besluit te blijven, wat een geluk! Met de verrekijker probeer ik de kleine in het vizier te krijgen, opeens zie ik het bewegen en het loopt iets naar de ouder toe, die komt ook en het kuiken wordt gevoerd, kun je toch ontroerd van raken op je ouwe dag! En ik ben hier de enige die dat ziet! De terugtocht wordt aanvaard, het wordt een hele klim. Boven gekomen besluit ik niet nog mee omlaag te gaan via een steile afdaling om de furseals met heel veel jongen te zien. Ik raak in gesprek met een moeder en zoon uit Hamilton, vlak onder Auckland. Leuke mensen, geïnteresseerd waarom mensen naar NZ komen. Helaas had ik mijn I-pad niet bij me en kon daarom ook geen foto's van deze geweldige excursie toevoegen. Maar John heeft alles vast weten te leggen en jullie zijn van harte uitgenodigd om deze te komen bekijken. Moe, maar zeer voldaan, arriveren we om half 11 in het hotel. Geweldige dag!