Van Dunedin naar Omarama

30 december
Vandaag rijden we naar Omarama daarbij komen we langs de Moeraki Boulders bolvormige rotsen in zee waarvan je het idee krijgt dat ze jaren geleden hier zijn neergeknald door een vulkanische uitbarsting. Natuurlijk ook weer een gigantische trekpleister. Ik heb er alweer een doorweekte broek aan overgehouden, die hoeven we dus niet meer mee terug naar Nederland te nemen! Terwijl mijn wild-kiwi John nog even wat filmopnames maakt geniet ik van een heerlijk kopje long black. Daar wordt je wakker van. Inmiddels zitten we in ons een na laatste hotel en aan de oostkant van de NZ-se Alpen. We hebben nog flink wat ondernomen vandaag. We komen langs een plek waar krijttekeningen van Maories zijn gevonden, delen zijn weggehaald waarschijnlijk voor een museum, het heet Takiroa Maories Rock Art en ligt vlakbij Duntroon. Alleen al de rotspartij is indrukwekkend. Omdat we bijtijds in Omarama zijn rijden we door naar Lake Pukaki, waar je een mooi uitzicht op mount Cook moet hebben. Helaas is de mount gedeeltelijk gehuld in sluiers, maar het meer is zo fantastisch blauw! Terug richting Omarama, maar daarvoor komen we nog langs de Clay Cliffs, gaan we ook nog maar even doen. Nou ja even, 10 km blijkt 4 km verhard, 9,5 km onverhard en het laatste stuk wandelen te zijn. Deze rotsen schijnen zo'n beetje elk uur een andere kleur te hebben door veranderingen in de ondergrond. Het is nog een aardig klimmetje waar 4-wheel drive auto's nog wel mogen rijden. Ik ben benieuwd of die hier doorheen zullen komen! Het is de moeite waard, de rotsen zijn indrukwekkend en rijzen hoog op in het landschap. Overigens hadden we vandaag een flinke bergetappe verwacht, niets is minder waar, gewoon redelijk recht toe recht aan.